HZJ 2.0: november 2015

De cruiser heeft zijn eerste grote test gehad op onze 4-weekse trip naar Slovenië. Het schitterende land was voor ons een ontdekking in Europa. Het meeste heeft goed gefunctioneerd, maar natuurlijk zijn er ook wat dingen boven komen drijven die verbetering behoeven. Die kwamen op het TO DO-lijstje dat er sowieso nog lag.

Voor dat we op reis gingen had ik nog twee extra ventilatie ramen gemaakt in het tentdoek. Eén aan de voorzijde en de andere aan de achterzijde van het camperdeel. Beide zijn van het zogeheten knuttengaas. Dat heeft veel fijnere mazen en laat ook de kleinste (stekende) vliegjes niet door. Het tentdoek moest natuurlijk weer van de camper gehaald en hier komt het gemak van de klittenbandbevestiging mooi naar voren. Evengoed was het een lastige klus die veel tijd in beslag heeft genomen. Het gaas moet ook hier weer te sluiten zijn met gewoon doek en dat vereist veel denkwerk om alle lagen stof, ritsen en klittenband op de goede plek te hebben. Dat het complete tentdoek lengte heeft van 7 meter helpt ook niet echt als je een gewone naaimachine hebt en niet één met een lange arm.

Nog zo'n ding wat gedaan is vlak voor vertrek is dat de tafel die binnen gebruikt wordt en ook al als bedbodem en kastdeur dienst doet, nog een 4e functie heeft gekregen: buitentafel. Hiervoor moest de tafel natuurlijk poten krijgen en wel op zo'n manier dat je daar tijdens de andere functies geen last van hebt. Een systeem dat ik altijd al had in Afrika, was plaatjes met ingelaste moer, die aan de onderkant van het tafelblad zijn geschroefd. Hierin zijn dan de poten te draaien die daarvoor zijn voorzien van een ingebracht stuk draadeind. Plaatjes, moeren en draadeind zijn van RVS, de poten van dik aluminium buis. Alles weer geheel van eigen fabrikaat.

De cruiser is ook bij de garage geweest voor twee dingen die last hadden van slijtage. Ten eerste had de tussenbak speling en dat was te merken met schakelen. Een klus waar ik zelf niet aan begin en ik heb het geluk dat de specialist op dat gebied vlak bij mij zit: 4WD service van Peter van de Warf. Ik ben tevreden over het resultaat van zijn revisiewerk. De speling is weg. Bij Peter heb ik ook nieuwe banden gekocht want mijn BF Goodrich AT waren ook versleten. Ik heb een overstap gemaakt naar Cooper Discoverer STT mudbanden. Heb daar veel goeds over gehoord en ik wilde wel eens over op een dikker profiel. De All-terrains liepen wel erg snel vol in modder.
De look van de nieuwe banden is geweldig, ook al ben ik naar een maatje kleiner gegaan, van 285 naar 265. Past beter. De 285ers stonden echt buiten de carrosserie en je verliest te veel vermogen op zulke grote wielen. De velgen die er al 14 jaar onder zitten waren ook wel toe aan een make-over. Heb eindelijk gedaan wat ik altijd al wilde: ze zwart spuiten. Ik heb ze eerst grof ontroest met een staalborstel op de boormachine en daarna een beghandeling met Fertan roestomzetter. Toen kon de zwarte grondverf en vervolgens de matte zwarte lak er op. Beide gewoon uit de spuitbus. Het resultaat heeft mijn verwachting zelfs wat overtroffen.

Eén van de dingen die tijdens langduriger gebruik naar voren kwam als kandidaat voor verbetering was het buitengasstel. Die moest van zijn plek rechts achter bij het luik gehaald worden. Dat bleek te omslachtig. Een alternatief is het gasstel direkt op het luik te monteren. Dan staat hij bij openen van het luik gelijk op de goede plek. Alleen.... de ruimte tussen het gesloten luik en de lades was te klein en de enige mogelijkheid was, om dan de lades korter te maken. Dat moest dan maar gebeuren. De indeling van de pannenlade moest daarmee ook weer anders, waardoor het met elkaar aardig wat werk was. Maar het gebruiksgemak is enorm vooruit gegaan. Klep open, rooster erop, gas aan. Gelijk ook een windschermpje gemaakt. Op maat gemaakt voor dit gasstelletje van 1 mm aluminium plaat.

Nog iets wat echt anders moest. Ik heb de lange matras opgedeeld in een groter en een kleiner stuk. Dit om toegang to de bergruimtekleppen makkelijker te maken. Overdag ligt de opgerolde matrastopper op het hoofdeind van de grote matras. Daardoor was deze lastig op te tillen. Nu blijft dat deel liggen als je bij de belangrijkste bergruimtes moet. Het schuimrubber van de matras zelf snij je zo doormidden maar de bekleding is een ander verhaal. Er zijn twee nieuwe kopse kanten nodig, waarvan er één weer met klittenband moet kunnen sluiten. Is weer aardig gelukt.
De twee delen zitten opgesloten tussen achterwand en de kast zodat ze niet uit elkaar kunnen schuiven.

Verder nog de beide stopkontakten verplaatst en één er van voorzien van een LED-lampje zodat te zien is dat de 220V omvormer aan staat. Die vergat ik nog wel eens uit te doen, omdat het lampje van de ingebouwde omvormer zelf niet te zien is in kast. Het LED-lampje heb ik gesloopt uit een kapotte waterkoker en in het stopkontakt gemonteerd.

Als het dak openstaat ontstaat er een spleet aan de scharnierende kant. Weliswaar maar 1 centimeter breed, maar genoeg voor tocht in de nek als de wind op die kant staat. Bovendien kunnen er muggen binnen komen. De oplossing lag in een strook neopreenband. Prachtig spul, zeer flexibel en koude werend, van neopreen worden ook duikpakken gemaakt. Ik ontdekte gelijk een bijkomend positief effect. Het dikke aluminium U-profiel dat boven op de wanden is bevestigd, vormt een koude-brug. Met als gevolg dat er veel vocht op condenseert. Het neopreenband isoleert het aluminium, dus geen condensatie meer. Ik heb daarom rondom het profiel met de zelfklevende neopreenband bedekt.

Toen ik de cruiser kocht in 2001 moest ik van de verzekering een startonderbreker laten inbouwen. Heeft het altijd goed gedaan. Tot hij ergens in Oostenrijk een paar keer nauwelijks van de blokkade ging. Geen lekker gevoel als je op reis bent. Eén keer ging zelfs tijdens het rijden alle stroom uit.
Een Bosch-garage wilde wel helpen maar had helemaal geen tijd. Ik ben naast de garage zelf op zoek gegaan en vond de onderbrekerunit, die diep weggestopt zat in het dashbord. Als ik aan de stekker zat wilde hij iedere keer wel starten. Het compleet uitbouwen durfde ik niet aan op die plek. Gelukkig heeft hij het uiteindelijk de hele reis gedaan.

Achteraf, thuis, was het een makkie. Even zoeken welke kabels weer direct met elkaar verbonden moesten worden, klaar. En gelijk ook een manuele startonderbreker gemaakt. Een simpele schakelaar die het hele stroomcircuit onderbreekt. En wie het niet weet vindt hem niet snel.

Verder nog naast de gasfles een plek gecreëerd voor de Kelly kettle. Met dat ding kun je in no time anderhalve liter water koken met alles wat maar branden wil en binnen handbereik is: takjes, papier, karton. Je bespaard daarmee veel gas. Maar het past ook helemaal in de stijl van leven die je hebt als je langdurig onderweg bent. 's Morgens vroeg beginnen met een potje thee maken op een klein vuurtje. De kettle klikt mooi vast in een zelfgemaakte houder.