HZJ 2.0: maart 2015

Verder gegaan met het keukenluik te maken. Er moest een sluiting komen en ik wilde dat het luik alleen te openen is met een sleutel. Ik vond niet wat ik zocht bij officiele camperdeur-sloten en daarom heb ik een gewoon deurslot gemonteerd. Omdat ik straks hetzelfde doe met de toegangsdeur, heb ik twee cylinders met de dezelfde sleutels laten maken. Dat scheelt weer een sleutel aan de bos. Voor het luik heb ik dus een slot zonder deurkruk, voor de deur straks één met.

Overal waar je in of aan de sandwichplaat iets wil bevestigen, moet er hout ingelijmd worden want het foam in de plaat houdt natuurlijk niets. Hier was dat wat extra werk, omdat er hout in de plaat moest, waar dan weer het slot in moest. En de marges waren klein.

In de aluminium strip die om de kopse kant van het luik geplakt wordt, moest een uitsparing komen voor de slotplaat. Lastig werkje.

Om de aluminium strips goed sluitend om het luik heen gekit te krijgen, waren er veel lijmklemmen en hulpbalkjes nodig. Door de lage buitentemperaturen moest alles binnen uitharden.

Na het terugplaatsen van het luik en ook het tweede kozijn met raam er in gezet te hebben ziet dat er nu zo uit. Het hele aangezicht van de zijwand is totaal veranderd zo. De wand lijkt kleiner geworden en meer één geheel te vormen met het autodeel. Er ontstaat nu echt een camper.

Met 3 cm dikte is de sandwichpaneel en dus ook het luik, dunner dan de standaarddikte van een gewone deur, die 4 cm dik is. Dat betekent dat de cylinder niet 9 mm, maar 14mm naar beide kanten uitsteekt. Zelfs de dikke (en dure) veiligheidsslot-schildjes zijn dan niet dik genoeg. Omdat ik nog wat dik aluminium reststukjes had liggen van de achterbumper, ben ik daar zelf de schildjes van gaan maken. De reststukken zijn 10 mm dik en met nog een plaatje van 4 mm kom ik op de 14 mm die nodig is.

Ik heb de schildjes helemaal met de hand gemaakt, wat zowel veel, als leuk werk was.

En gekit op het keukenluik.

Met het maken van de slotschildjes heb ik de smaak te pakken gekregen voor het bewerken van aluminium. Ik moest voor de lades van de keukenkast vier greepjes hebben. Van de resten van het dikke aluminium kon ik die wel maken. Hier is te zien hoe ik eerst een ovaal heb uitgefreesd en toen de plak door midden heb gezaagd om zo twee handels te hebben in groffe vorm. De halve ovale uitsparing komt aan de onderkant om zo de vingers grip te geven bij het opentrekken van een lade.

En zo zijn ze geworden. Niet te koop bij de Gamma.

Nu het keukenluik er in zit kon ik verder met de keuken zelf. Zoals al in een voorgaande blog uiteengezet wil ik een binnen- en een buitenkeuken. Eerder had ik bedacht dat het gasstel mee naar buiten zou komen als het luik geopend wordt, maar dat kon ik technisch niet voor elkaar krijgen. Wat wel is gelukt is het idee met lades die zowel naar binnen als naar buiten kunnen schuiven. De lades zijn superlicht. De frontjes zijn van 12 mm mulitiplex en alle andere zijden van geplastificeerd hardboard. Hier de foto binnen. Links is ook al de tafel te zien die ik gemaakt heb. Ook weer heel licht, van populierenmultiplex. Prachtig blank hout ook.

En hier dezelfde lades naar buiten schuivend.

De lades hangen in een rek dat is gemaakt van staande houten latten en liggers van aluminium hoekprofiel. Om de lades goed te laten glijden heb ik zowel op de alu profielen als de onderkanten van de lades kunststof hoekprofieltjes gelijmd. Dit werkt prima.

Hier het rekje met alleen de onderste lade er nog in. Dat is de enige die niet naar buiten kan schuiven vanwege de opstaande rand onder het keukenluik.

Voor het buiten koken heb ik een tweedehands gasstelletje er bij gekocht. Precies dezelfde blauwe Lagon van CampingGaz als ik had, nieuw zijn die niet meer te koop. Zoals gezegd is deze altijd goed bevallen en zo heb ik ook eventueel reserveonderdelen voor die in de binnenkeuken.

Voor het buitengasstelletje heb ik helemaal achterin tegen het schuine gedeelte een plek gemaakt waar hij opgeborgen wordt. Om de vrij scherpe metalen onderrand van het stelletje heb ik een klemrubber gedrukt. Zo rammelt hij niet tijdens rijden en krast hij op niet op het kunststof van de keukenklep.

Ook begonnen met de van deur een echte deur te maken. Het was tot nu toe eigenlijk niet meer dan het uitgezaagde stuk sandwichpaneel met daaraan scharnieren. Ook hier dus rondom aluminium hoekprofiel aan het kitten om de kopse kanten af te dekken. Ook het kozijn ben ik aan het voorzien van profielen om een sluitrubber op te zetten. Verschil met het keukenluik is dat de deur aan de onderkant zowel een schuin weglopend stuk heeft, als wel een knik naar binnen. Dat maakt het op maat maken van de profielen een stuk uitdagender. Ik vind het mooier en beter om hoeken te buigen ipv ze in verstek aan elkaar te passen. Je krijgt dan scherpe hoeken, en met buigen krijg je juist mooie geronde hoeken. Je moet dan wel heel precies inzagen.

Maar als het dan past...

Ook bij deur weer het slot netjes in het aluminium hoekprofiel weggewerkt. De deurklink is een hele oude van bakkeliet die ik nog had liggen. Het was om uit te proberen of ik de deurklink zodanig kan verkorten dat hij heel dicht op de deur zelf zit. Dit om te voorkomen dat de deurklink straks van alles meevist als ik rij. Proefje geslaagd en eigenlijk vind ik het ook wel een mooie deurklink, dus misschien hou ik het wel zo.

Soms zit er ook wel eens iets tegen. Zo blij als ik was dat de kachel het deed toen ik hem had aangesloten, na een tijdje van probleemloos werken ging hij toch steeds minder enthousiast starten. Rookwolken van onverbrande dieseldamp stegen op en uiteindelijk wilde hij helemaal niet meer opstarten. Eerst heb ik de kachel maar eens uitgebouwd zodat ik hem kon gaan onderzoeken. Ik wist niet veel van het ding, maar om hem nu zo in te leveren bij de dealer om hem te laten repareren, nee. Ik ben gaan kijken hoe ver ik kwam met zelf uit te vinden wat er aan de hand is.

Eén ding scheelt, er zitten geen bewegende delen in, dus het rampscenario dat bij het openmaken de veertjes om je oren vliegen is daarmee een stuk kleiner. Eerst de kunststof behuizing er om weg gehaald.

Links is de elektronica te zien. Als daar iets mee is, kan ik zelf repareren wel vergeten. Ik richt me dus op de verbrandingskamer, rechts. Door een paar schroeven los te draaien haalde ik de twee uit elkaar en dan zie je hoe wederom drie schroeven twee gedeeltes bij elkaar houden.

De gloeistift die rechts bovenin zat, heb ik hier al verwijderd. Ook die drie schroeven heb ik losgedraaid, waar mee direct opviel dat de pakking tussen de twee helften op vijf plaatsen was gescheurd. Daar kan ik de oorzaak al te pakken hebben.

Mooi is ook te zien dat het fijne rode Afrika-stof ook hier een weg naar binnen heeft gevonden. Natuurlijk ook gelijk even gecleaned. Ik wilde de pakking en ook een nieuwe gloeistift bestellen, maar de laatste was zo duur dat ik eerst kijk of alleen de pakking de boosdoener was. Wordt vervolgd.

Ik spaar altijd kleine afmaakklusjes op, die ik tussendoor kan doen als ik moet wachten, bij voorbeeld op iets wat droogt. Een van die klusjes was het vastzetten van de huishoudaccu op zijn plek. Heel belangrijk want je wilt toch niet dat tijdens een noodstop of erger, een ongeluk, ook nog eens een accu van 25 kilo door de auto vliegt. Met wat aluminium wat ik over had even een beugel en sluitstrip gemaakt. Met vleugelmoer vast gezet en dus makkelijk te lossen.

Nog zo'n klus die tussendoor gedaan is, is het aanleggen van een stroomnetwerk. Hier aan de voorkant van het keukenblok zowel een dubbel 220V stopkontakt, als wel een dubbel 12V stopkontakt, met de twee verschillende gangbare maten. Hiervoor zelf het aluminium dekplaatje gemaakt.

Nog even een overzichtsfoto van binnen. Het tafelblad is hier in de eetstand geschoven. Ik moet nog een tafelpoot maken. Ook hier te zien dat het tweede raam er in zit en beide ramen in dezelfde marineblauw geverfd als de keuken en bedbank.

En nog één van de keuken met het tafelblad naar links geschoven. De horizontale aluminium strip tussen de lades is om het tafelblad te dragen in de bedstand.