De dieseltank was waterdicht maar niet dieseldicht. Diesel is toch in staat door gaatjes te kruipen waar water niet doorheen komt. Misschien zijn dieselmoleculen kleiner of is bij water de cohesie groter, ik weet het niet. Feit is dat met een paar liter diesel in de tank en wat druk erop, er toch een minuscule hoeveelheid eruit kroop. Misschien niet meer dan één of twee druppels per dag, op drie plekken. Wel genoeg om na een tijdje de stank van diesel in en rond de auto te hebben hangen. Dus moest alle diesel er weer uit en de tank daarna uitvoerig gespoeld worden om explosiegevaar uit te sluiten.
Geert wilde dat ik hem zelf ging lassen, buiten zijn garage en dat begreep ik wel. Maar ik bakte er niets van. Het zag er niet uit en in plaats van een gat dicht te lassen had ik er één in gebrand. Inmiddels was wel duidelijk dat de tank niet zou exploderen en heeft Geert het overgenomen, hij heeft duidelijk meer ervaring. Alles is nu dicht, getest en wel. Heb over de laatste lassen nog wat kneedbaar staal geplakt om het wat gladder te krijgen en daarna de Tencoblack er op gesmeerd en weer terug tussen de chassisbalken gehangen.
Ik kon nu eindelijk verder met het vloerframe op het chassis te monteren. De rubbers of zogeheten silentblocks, die de verbinding tussen chassis en carrosserie enigszins flexibel houden in verband met torsie, kan ik weer gebruiken. Ik was er al mee naar Toyota geweest, waar ik na lange tijd ook Hendrik de Landcruiser-monteur weer eens sprak. Die rubbers gaan nooit af, zei hij en ze zien er na 21 jaar ook nog prima uit. Alleen van de grote ringplaten die tussen rubber en moer zaten waren sommige verrot.
Duidelijk aan vervanging toe.
Ben er nog achteraan geweest om nieuwe te vinden maar deze maat was niet zo maar te koop. In plaats van stad en land af te zoeken om uiteindelijk misschien toch de goeie niet te vinden ben ik maar zelf de ringen gaan maken. Ik had nog een mooi stukje gegalvaniseerd dik plaatstaal. De decoupeerzaag was niet gek op deze dikte staal maar de slijper had er minder moeite mee. Uiteindelijk zes stuks gemaakt.
Nieuwe blinkende sluitringen gemaakt.
De originele bouten zijn door het hogere vloerframe te kort en kunnen dus niet weer gebruikt worden. Daarvoor heb ik nu nieuwe draadeinden op maat gemaakt. De originele vloer had aan de onderkant welvingen die mooi aansloten op de draagarmen. Doordat mijn eigen vloerframe die welvingen niet heeft moest ik ook nog de ruimtes opvullen die ontstaan zijn. Respectievelijk 40, 10 en 27 millimeter.
Vinger bij één van de op te vullen ruimtes.
Daarvoor heb ik bij Luttjeboer drie paar cylindervormige 'plakken' aluminium laten zagen die met hun verschillende diktes de aansluitingen weer passend maken.
Links een 40 mm dikke plak van een staaf aluminium (50mm doorsnee), midden dezelfde met geboord gat en rechts de 27 mm dikke met een neopreen laagje om corrosie te voorkomen.
Vloerframe eindelijk vast op draagarm met aluminium vulblok.
Ik had bij de bouwgroothandel gelaagd glas besteld en dat was binnengekomen. Ik ben gelijk begonnen met het maken van het raamwerk. Om een sterk raamwerk te krijgen kun je op de hoeken het beste pen-gat verbindingen maken, maar daar heb je een machine voor nodig die ik niet heb. Ik heb een manier bedacht om dat te omzeilen door een raamwerk op te bouwen van dunne latten, die verlijmd worden.
Door de middelste lat bij de ene uit te laten steken (1) en bij de andere in te laten springen (2) krijg je ook een pen-gat constructie. Door de middelste lat ook zijwaarts nog iets te verschuiven krijg je ook nog een geul waar later het glas in gevat wordt. (3)
In elkaar geschoven lijkt het al aardig op een raamwerk.
Verlijmen van de eerste twee lagen met een stevige en zuivere winkelhaak als leider.
Glas ingekit en de derde lattenlaag aangebracht. Alleen de uitstekende randen (1) nog afzagen en schaven.
Raamwerk met glas en pen-gat verbindingen op de hoeken. Een oersterk geheel.
2007: Tanzania, Malawi en Zambia.
De actieve vulkaan Ol Donyo Lengai, heilige berg van de Masai.
Wildkamperen aan meertje in noorden van Malawi.
De machtige Luangwa rivier in Zambia.
Veel meer foto's op www.imaginature.nl
Er zijn ook talloze kleine dingen aan de cruiser te doen. Zo had ik wat roestgaten in mijn linker spatbord. Normaal zou je er een stuk in lassen, maar waar mogelijk kit ik liever. In het verleden heb ik ook een aantal keren stroken plaatstaal op doorgeroeste plekken gekit. Als je zo'n plek goed van roest ontdoet werkt dat prima. Ik wil nu proberen deze techniek wat te verfijnen, omdat de plek die ik nu wil doen pal in het zicht is. Ik ben begonnen vast te stellen hoe ver de roestplekken ook onder de lak door lopen. Dat resulteerde uiteindelijk in het uitzagen van de gat van 6 x 10 cm.
De rotte plek zat net op een knik in het spatbord en die knik moet ik natuurlijk zo goed mogelijk namaken. Ik vind dat leuke uitdagingen en ik had uiteindelijk een plaatje dat precies in het gat paste. Nu was mijn idee om een tweede, groter plaatje achter de eerste aan de binnenkant van het spatbord te kitten om dan daarna het passende plaatje daarop te kitten. Dus ook dit tweede plaatje gemaakt met dezelfde bocht erin.
Vervolgens deze buiten de getekende rechthoek vol in de kit gezet en op de plek van binnen uit aangedrukt.
Na uitharding de overtollige kit weggesneden en het passende voorste plaatje ook goed ingekit en op de plek gedrukt.
Vanaf hier is het schuren, plamuren en in de primer en de kleurlak zetten. Die kleurlak zat nog onderin de auto toen ik hem leeghaalde. De spuitbus had ik zeven jaar geleden in Kenia gekocht. Nog helemaal prima te gebruiken. Waar eerst de rotte plekken zaten zit nu dubbeldik nieuw staal. Hopelijk goed genoeg voor de komende 10 jaar.
De nieuwe lak glimt te hard ;-P
En nu ik toch bezig ben, in het spatbord aan de andere kant zit al 10 jaar een lelijke deuk, opgelopen in Duitsland op het offroadterrein Karenz. Ik kwam daar in onzachte aanraking met een boom. Die staan daar ook veel te dicht op elkaar. Van binnenuit kon ik de deuk een beetje terugslaan maar het meeste moet toch wel weer van het plamuren komen.
Het lastigste was om de twee lijnen die in het spatbord zitten weer terug te krijgen. Ik heb wel vijf keer plamuur op moeten zetten om in de buurt van de oorspronkelijke vorm te komen.
Uiteindelijk ben ik er wel tevreden mee. Met schuren en plamuren kun je bijna oneindig door gaan om het steeds perfecter te krijgen, maar de auto zit op andere plekken ook vol met krassen en butsen, dus mooi zat zo.
Nog zo'n klusje dat al een tijdje lang echt moest gebeuren, was het gangbaar maken van de deursloten. Daar zat zoveel stof in dat ik het slot aan de bestuurderskant niet meer durfde open te draaien vanwege de kans op een gebroken sleutel.
Ik ben begonnen met de bekleding van de deur te halen om er bij te kunnen. Als je begrijpt hoe de verschillende delen van de deursluiting verbonden zitten is het geheel nogal makkelijk uit elkaar te halen. Na het lospeuteren van een roze plastic borgclipje, wip je het verbindingsstangetje er zo uit en kun je vervolgens de cylinder uit de deur halen.
Deze maar eens een paar keer een wasbenzinebadje gegeven en dan zag je goed hoeveel troep er uit kwam. Daarna in gespoten met grafietpoeder. Je moet hier geen WD40 of vet gebruiken wat dat houdt nieuw vuil direct weer vast. De scharnieren van de deurhandels heb ik wel goed in het vet gezet. Alles loopt weer als een zonnetje.
Mijn beste buurman kwam nog met een rol dikke rubbermat aanzetten en dacht dat dat wel een goede bekleding van mijn bergruimte bij de dieseltank zou kunnen zijn. Heb het gelijk op maat gesneden en er in geplakt.
Met zijn traanplaatmotief ziet het er prima uit. Sterk spul dat wel tegen een stootje kan en tegelijk geluid dempt, want zonder dat kon het wel eens een klankkast zijn voor rijtrillingen.
Ten slotte heeft Geert nog een belangrijke lasklus gedaan. Het bodemframe zit nu aan de auto vast. Definitief. Heb gelijk daarna de lassen met zinkspray ingespoten en met kit afgewerkt.
Het is tijd om de wandplaten en dakplaat te gaan bestellen. De vloer ga ik anders doen. Ik ga de isolatie tussen het vloerframe doen. Ik ga daar gewoon 4 cm dik piepschuim voor gebruiken en dan een 12 of 15 mm multiplex plaat er op. Dat scheelt weer wat vloerhoogte ten opzichte van een foamplaat met multiplex erin verwerkt. Die zou immers op het frame moeten komen. En ook niet onbelangrijk scheelt het in de kosten. Die sandwich-foamplaten zijn best duur.
