Er komen steeds weer wat dingen bij. Sommige zijn noodzakelijk, andere maken het leven onderweg wat aangenamer.  Maar  ze  moeten  altijd een  plek hebben  zodanig dat ze tijdens  een ruige  rit  niet  gaan rammelen of los komen.

De auto schommelt nogal bij het in- en uitstappen, maar ook als een flinke wind staat. En omdat de winderigste plek op aarde, Patagonië, het komend jaar op het programma staat, ben ik op zoek gegaan naar een manier om de auto te stabiliseren tijdens het kamperen. Er zijn stabilisatorkrikjes te koop, Degene die vast aan de auto komen, vallen af. Er zijn ook losse die je in een krikpunt steekt. Allemaal zijn ze vrij prijzig, dus ben ik gaan denken hoe ik er zelf twee kon maken. Het moesten twee simpele stelpoten worden die onder de achterbumper gezet konden worden. 

Ik heb dus twee in hoogte verstelbare aluminium poten gemaakt, samen met mijn lasvriend. Ik bedacht dat één krik wel genoeg was om twee stelpoten op hun plek te krijgen en een krik uit een Ford Escort had ik al tien jaar op een plank liggen. De krik heb ik aangepast op twee punten: Aan de bovenkant bij de rode pijl heb ik een schaalvorm laten lassen die onder de bumper past. Aan de onderkant, witte pijl, is een stuk vierkante buis gekomen, waar de aluminum koker in past. De tweede poot is alleen in hoogte verstelbaar door in te schuiven en te borgen met een pin. 

Ik heb er voor gekozen om de 'voeten' los te maken, zodat er meer mogelijkheden zijn om alles een plek te geven. De voetjes komen namelijk op een blokje hout aan de binnenkant van de deur, vastgezet met de borgpen. Onder het bestaande deurbakje was ook nog plek voor het bovendeel van de vaste stelpoot.



De middenstukken hebben een plek gevonden binnen het luik, naast de lades van de keuken. Voor de krik was iets lastiger een goede plek te vinden. Uiteindelijk kwam ik uit op de plek achter de bestuurdersstoel, vooral omdat je er bij kunt als je al buiten staat. Ik moest wel een apart bevestigingspunt maken. Het werd een stuk buis waar de buis van de krik omheen past, zodat deze ook weer geborgd kan worden met een pin. Best belangrijk, want je wilt geen projectiel door de auto hebben vliegen in geval van een noodstop of erger.





Hier laat ik nog even zien hoe de stelpoten functioneren. De vaste stelpoot zet ik op een paar centimeter hoger dan de onderkant van de bumper. Met de poot met krik til ik de bumper op zodat de vaste er onder kan schuiven en laat de krik dan weer zakken tot de bumper op de vaste stelpoot rust.



Dan kan ik met de poot met krik de andere kant opkrikken en de camper waterpas zetten. De praktijk moet nog uitwijzen hoeveel baat ik bij de stelpoten heb.

Onderweg op reis kun je ook slecht weer krijgen. Regen, al of niet met wind. Het kan de reden zijn om het klapdak dicht te houden. Maar dan krijg je al snel last van vocht in de auto. Helemaal als je gaat koken. Een oplossing is geforceerde ventilatie, ofwel een ventilator in de wand. Ik ben op zoek gegaan naar een 12 volt ventilator en heb een exemplaar gevonden met een diameter van 12 cm. Die werkt goed, maar ik vond de capaciteit van de luchtverplaatsing tegen vallen.  Toen ik uit nieuwsgierigheid in de winkel op een doos van een 220-volt toiletventilator keek, zag ik dat deze maar 16 watt verbruikt. Dat is niet veel en die kan ik makkelijk op mijn  220-volt circuit aansluiten zonder bang te zijn dat de accu snel wordt leeg getrokken. En de capaciteit is ruim het dubbele dan die van de 12-volt ventilator.

Deze heb ik meegenomen en heb een passend gat in de wand naast het keukenraam gemaakt. Hiervoor een hele reeks gaten in een cirkelvorm geboord en toen doorgebroken en rond gevijld. 

Omdat de ventilator niet recht boven de gasplaat zit zou een soort afzuigkap wenselijk zijn. Maar een afzuigkap is een fors ding en bovendien hoop ik hem maar heel af en toe nodig te hebben. Dan is de volgende stap voor mij dat hij demontabel en opvouwbaar moet zijn. Na een denkrondje langs de mogelijke materialen leek mij dun PVC doek, dat ik nog had liggen, heel geschikt. Licht, sterk en makkelijk afneembaar. Met zachte-PVC-lijm is een kapmodel zo in elkaar gelijmd. Ook had ik nog een stuk stevig flexibele buis liggen van de goede diameter. Alleen moest nog even worden bedacht hoe de buis demontabel aan de kap gezet kan worden. De oplossing was op een korte wand van de kap een plaatje board te lijmen, waar dan weer een inschuifbevestiging op gemaakt kon worden.  

Hij wordt aan het dak bevestigd met klittenband en met het stukje uitstekende board dat in een sleufje steekt. Aan de buitenkant komt een afsluitbare klep, maar die ga ik pas monteren als de plakfolie op de wand zit. De afzuigkap werkt fantastisch, weegt minder dan een kilo en is heel klein weg te bergen: missie geslaagd.

Nog een reden om afzuiging in de auto te hebben, is mijn versie van een portable toilet. Ik vind de portapotti's die te koop zijn helemaal niks. Veel te groot en ik hou niet van de lucht van de chemicaliën die erbij horen. Toch kun je af en toe eens behoefte hebben aan een prive-wc. Ik heb een houten wc bril gemaakt die op een omgekeerd zitkrukje past. Ik gebruik dan een speciale plastic zak met een soort geurloze gel, die je erna sealt en weggooit. Ik wilde eerst een gat in de bekleding van het krukje maken, maar nu is hij ook als gewoon krukje nog te gebruiken. En ook deze is weer heel plat op te bergen.

Het kan lastig zijn om grote of zware dingen uit de bankkasten te halen. Het scheelt enorm als je daar een aparte plek voor maakt. Zo heb ik een barbecue gekocht, zoals je ziet al goed gebruikt, die zich heel plat laat opvouwen. Heel geschikt dus om ze op te bergen in een houder aan de deksel van de bedbank. Zo is hij direct voor het grijpen en ligt niet meer in de weg van andere dingen in de kast.







De opvouw-oven is van Coleman. Het briljante ontwerp sprak me natuurlijk gelijk aan, hij is opgevouwen maar 5 cm dik. De oven krijgt zijn warmte van een gasstel waar je hem op plaatst. Ik heb er nog niet echt brood in gebakken, maar al wel een paar keer  broodjes afgebakken. De hitte concentreert zich nog te veel onderin de oven, een probleem waar ik me nog eens over moet buigen.

Ik heb een passende houder gemaakt, waar de opgevouwen oven in zijn doos rechtop in past. Op deze manier is hij altijd goed toegankelijk en creëert de houder ook een verdeling in de opbergruimte.

Dan tot slot krijgt een langlopend subproject eindelijk zijn ontknoping. Ik heb definitief besloten dat de grote dichte wand een grote collage met zo'n 60 stuks van mijn fotowerk krijgt. Daaruit volgde het idee om de hele camperbak met folie te beplakken. Wit wilde ik hem niet laten en dan ligt het voor de hand om hem in een kleur te spuiten. Maar spuiten is duur, veel werk en kan ik zelf niet. Ik ken iemand met een printbedrijf die de prints voor mij kon maken.

De hoofdkleur van de camperbak wordt een soort olijfgeel. Na het vinden van de juiste kleur en wat proefjes maken, zijn de prints nu klaar en heb ik ze binnen gekregen. Ze zijn geprint op vinyl plakfolie met een matte polymeer finish. Er ligt hier 14 vierkante meter stickervel in 6 stukken.

Het vergt uiterste concentratie om de vellen plakfolie recht en zonder luchtblaasjes op de wanden te krijgen. Ben eerst maar eens  begonnen met de smalle strook op een van de schuine wandjes aan  de voorkant. Daarna de deur. Het aluminium slotblokje heb ik met veel moeite van de deur los gekregen. Het is een stuk makkelijker plakken als er geen uitstekende delen op het vlak zitten.

Na grondig schoonmaken en ontvetten van de wand, breng ik met plakband de folie in positie, waarna ik aan de bovenkant een strook van 5 cm schutvel lostrek en dubbel vouw. Als die eerste strook vastzit kunnen de plakbandjes weer los en kan stukje voor stukje de rest geplakt worden. Ik heb daarvoor een speciale kunststof spatel.

Ik heb ook een print van een landkaart van Zuid-Amerika op een van de printvellen laten zetten voor op de wand naast de camperdeur. Deze kaart heb ik net als de kaart van Afrika, die al tien jaar op de motorkap zit, samengesteld uit een satellietbeeld, waar ik zelf de grenzen en steden in heb getekend. Op de kaart kan ik straks de voortgang van de reis met een stift invullen.



Later zal de voorkant van de cruiser wel worden gespoten, waarschijnlijk in dezelfde kleur. Er komt dan ook een nieuwe Afrika kaart op de motorkap, zoals ik nu ook heb. Die is ook al geprint.

Voor iedereen die het blog van begin tot eind aan een stuk door wil lezen http://lcbouw.blogspot.nl

Veel meer foto's op www.imaginature.nl

Kort Afrika-filmpje op YouTube: www.youtube.com/watch?v=xR3gXXp9QDs